Belajar Ilmu Pengetahuan

 
sawer (nyawer) nyaeta upacara nu dilakukeun sabada kawinan. sawer asal kecap tina awer, hartina cai nu ragrag nyerepet, luyu jeung praktek juru sawer nu ngawur-ngawur kalengkepan nyawer umpamana nyimbeuhkeun cai ka panganten jeung sakabeh nunyaksian. tapi bisa oge disebut nyawer lantarakeun sok dilaksanakeun dina panyaweran, nyaeta tempat ragrag cai.

aya oge kalengkepan nu sok dipake nyawer nyaeta beas bodas,duit, kembang,koneng, tektek (daun sereh nu digulungkeun anu eusina a[u, gambir, jambe). sakabeh kalengkepan tadi diasupkeun kana bokorun tina perak atawa kuningan.

koneng diumpamakeun emas, nungalambangkeun kamuliaan, beas ngalambangkeun kabagjaan atawa pangan, duit ngalambangkeun rejeki atawa harta, kembang ngalambangkeun seungit, sedangkeun tektek ngalambangkeun karukunan.

juru sawer diselang-seling sok bari ngajelaskeun yen saolah-olaha manehna ngawur-ngawur harta banda anu kudu dipimilik ku kadua panganten saenggeusna rumah tangga engke. lain ngan saukur miceun jeung euweuh gunana, mere pituduh kamanehna supaya lamun manehna hirup meunang kabagjaan jeung kasenangan, kudu bisa nulung kanu lemah, kudu mere maweh, mere sidekah kasaha wae nu ngabutuhkeun utamana ka baraya, boh ti awewe, atanapi ti lalaki.

juru sawe ngawur-ngawur eusi sok bari diselang-seling ku syair nu ditembangkeun. sabenerna maksud utamana dina upacara nyawer ieu nyaeta syair-syair nutadi. aya oge intisari tina syair yaeta ijin jeung pangampura ti kolot, ti hadirin anu hadir, ka panganten ; mapagahan ka panganten awewe supaya ngabdi ka panganten lalaki kalawan ikhlas jeung rido, kitu deui panganten lalaki, kudu bisa ngabales pangabdian panganten awewe supaya teu beurat sabeulah.

kadua belah pihak kudu bisa silihasih, silihasuh, sialalihpikanyaah, silihbela, jeung silihjeujeuhkeun. lamun salaerhatianh saurang keur amarah, atawa ngambek, nu saurang kudu ngelehan atawa ngajauhan supaya teu jadi pasea nu leuih rosa. pihak nu hiji kudu bisa ngahibur pihak nu hiji deui saumpamana ngalaman kasedih.

kudu ngabogaan perhatian jeung panghargaan ka sakabeh kulawarga kadua belah pihak, ulah dibeda-bedakeun, leuwih-leuwih ka mitoha masing-masing. mikanyaah, hormat jeung ngahargaan jiga ka kolot sorangan. kitu deui jeung tatangga atawa baraya kudu hade.
ngadoakeun supaya kadua panganten meunang rahmat ilah, meunang kasalametan jeung kabagjaan dina ngabina rumah tangga, hirup rukun nepika ahir hayat